Berta Dávila: O derradeiro libro de Emma Olsen

Preséntovos un especial sobre Berta Dávila e a súa novela O derradeiro libro de Emma Olsen, que leremos no Club de Lectura Contacouto e coa que participaremos na próxima tertulia literaria organizada polo Concello de Ourense no Liceo da cidade.
 

Somos o que inventamos sobre nós para que os demais nos vexan así.

Booktrailer de A derradeira vida de Emma Olsen:

Se vos apetece, podedes ler o libro percorrendo a súa banda sonora, a partir dunha playlist feita pola propia autora. Aquí tedes o enlace de Spotify: Playlist de Emma Olsen


 Algúns enlaces de interese:

Biografía literaria da autora na Wikipedia
A súa conta de Twitter
O seu blog Confabulario novo (está desactualizado)
Entrevista tras ganar o premio "Guillermo de Baskerville"
Poesía de Berta Dávila
Algunhas cousiñas máis sobre a autora e a novela
Reseña do blog Libros prohibidos tras concederlle o premio Guillermo de Baskerville (publicado en castelán)
Unha reseña interesante

Para a lectura de O derradeiro libro de Emma Olsen:

1. Ficción que xoga coa ficción (metaliteratura):

Tradución da última novela de Emma Olsen.
Nota do Editor.
Notas a pé de páxina que conforman a bibliografía ficticia da autora.
Premio Pulitzer.
1ª persoa narrativa. Autobiografía ficticia.
Monólogo da autora.
Testamento literario (memorias urxentes).


2. Reflexións e temas:

A vida e o paso do tempo (débedas e lealdades do pasado).
O amor.
A xuventude, a volta á orixe, a infancia.
A morriña, a nostalxia.
A soidade.
A morte.

3. Intriga, tensión, duda:

Segredos agochados.
Persoas do pasado.
Clarissa.

4. Personaxes:

Acumulación de personaxes.
Xogo de identidade.

5. Metáforas e símbolos:


Espello (vidas de Emma e Clarissa).
Bomba a punto de estoupar (Clarissa).
Faith (Fe) (espazo asfixiante: perdedores, infancia, sentimentos agochados, necesidade de fuxida...).

6. Estilo:

Estilo poético, cargado de sentimentos, mostrando a voz de Emma.
Reflexións, ensinanzas da vida, filosofía.

Algunhas frases para reflexionar:


As lealdades que se contraen antes de saber o que significa esa palabra son sempre as máis difíciles de romper.
Somos o que inventamos sobre nós para que os demais nos vexan así.
Clarissa amaba os límites, chegar ao punto xusto onde comeza a última fornteira que pode superarse.
Se nalgunha cousa destacan os cidadáns de Faith é na rapidez coa que aprenden a resignarse ante todo o que lles ocorre.

¿Gustouche o libro? Déixame un comentario